‘Intensief gebruik van uitstekende dieren wordt mogelijk’, schreef pionier Jan Siebenga al in 1935 over de foktechnische kansen van ki. Een halve eeuw later konden ook koeien en pinken tientallen nakomelingen krijgen.
‘Na school wilde ik graag boeren. Maar mijn ouders zijn nog jong en ook mijn broer wil het ouderlijk biologisch melkveebedrijf op termijn overnemen. Wachten was geen optie. Ik wilde vooruit en vooral zelf ondernemen. Twee kilometer verderop liep een melkveehouder met een bedrijf van tachtig koeien tegen de pensioenleeftijd aan en had geen opvolger. We leerden elkaar kennen en door hem te helpen met de dagelijkse werkzaamheden was de gunfactor voor een bedrijfsovername snel verworven. Begin 2023 werd ik er officieel boer
Een hobby hoeft geen geld te kosten, integendeel! Harpet Sem, de witrikstier met holsteinafstamming, komt uit een zeer goede koefamilie en vererft een hoog totaalniveau (232 NVI). Bij gebruik op een normale kleuraftekening heeft de helft van de nakomelingen een witrikaftekening.
Elke vier weken krijgen melkveehouders Janneke, Erik en Ruben van der Scheer bezoek van hun vruchtbaarheidscoördinator van CRV. Hij scant volgens vaste afspraken op dracht en brengt probleemkoeien in beeld. ‘Zo zitten we altijd kort op de vruchtbaarheid en voorkomen we koeien met extreem lange tussenkalftijden’, vertellen de veehouders.
In 2024 viert CRV het 150-jarig bestaan van de coöperatieve rundveeverbetering. Betrouwbare cijfers en innovatie hebben Nederlandse en Vlaamse melkveehouders in deze anderhalve eeuw veel vooruitgang in de fokkerij gebracht.
Zes dochters van Delta Wingstar telt de tweehonderdkoppige melkveestapel van Marchel Koster uit Zevenaar. Zelf waren de vaarzen de melkveehouder nog niet opgevallen. ‘Dat is op een robotbedrijf met onze omvang een goed teken’, vertelt Koster. ‘Koeien die ik ken zijn vaak de koeien met problemen.’ Pas toen fokkerijspecialist Rinus Reesink van CRV de dochters van Wingstar opzocht, kreeg Koster een beeld van het verervingspatroon van de stier. ‘Ik ben niet dagelijks met fokkerij bezig’, verontschuldigt Koster zich. ‘We kijken hier om de twee jaar naar de jongste melkgevende dieren om te bepalen of we op de goede weg zijn. Eén stier zegt me niet zoveel, het gaat om de totale richting. Op zo’n moment bekijken we of en wat we bij moeten sturen’, aldus de Gelderse melkveehouder.
Tot zes jaar geleden had Sander van Leeuwen een holstein veestapel. Ontevreden hierover was de melkveehouder uit ’t Zand (Noord Oost Groningen) niet. ‘Maar de koeien werden steeds groter en de grootste koeien konden niet meer goed uit de voeten in de bestaande ligboxenstal. Daarbij kreeg ik vaarzen aan de melk waarvan de achterspenen zo hoog hingen dat de robot problemen had met aansluiten’, herinnert hij zich.
