Dochters van Nucleus maken op ’t Nije Hoff verwachtingen waar

Met de combinatie van melkveehouderij, kaasmakerij en horeca brengen de Drentse ondernemers stadsbewoners direct in contact met de moderne melkveehouderij. ‘Bezoekers vinden het fascinerend om te zien hoe de koeien automatisch gemolken worden’, ervaart Gert-Jan. ‘En hoe mooi is het om als burger de geboorte van een kalfje mee te maken.’

Dat de gebroeders Nijhoff koeien zouden gaan melken lag niet direct voor de hand. Hun vader was melkveehouder, maar stopte en werd akkerbouwer toen de jongens nog klein waren. ‘Mijn broer en ik wilden graag met koeien werken. En met de afschaffing van het melkquotum zagen we een kans om weer te gaan melken’, vertelt de ondernemer. Zonder tegenslagen verliep het opzetten van een nieuw bedrijf beslist niet en het zou nog tot 2022 duren voordat de eerste dieren in de stal liepen. Maar inmiddels gaan er zestig koeien door de robot en draait de horecatak boven verwachting.

Voor hun nieuwe bedrijf moesten de veehouders op zoek naar een veestapel. Ze waren er snel uit dat het jerseys zouden worden. ‘Dat ras past hier goed. Jerseys zijn nieuwsgierig en aaibaar voor bezoekers. En ze produceren melk met hoge gehalten. Dat is gunstig voor de kaasproductie en we halen hierdoor meer rendement uit de aangekochte fosfaatrechten’, verklaart de veehouder.

De jerseyveestapel op ’t Nije Hoff is opgebouwd uit jonge dieren die werden aangekocht in Nederland en Denemarken. In het fokdoel hebben gehalten en robuustheid prioriteit. ‘Daar ligt de kracht van het ras en daar willen we maximaal van profiteren’, legt Gert-Jan uit. Bij het selecteren van stieren kijken de veehouders in de eerste plaats naar het aanbod uit het fokprogramma van CRV in Nieuw-Zeeland. Dit sluit het beste aan bij hun fokdoel. Maar ze gebruiken ook Amerikaanse jerseystieren van CRV als die aan hun fokdoel voldoen.

De ondernemende broers laten zich voor de fokkerij adviseren door specialisten van CRV. Samen met foktechnisch specialist Erik Nijenhuis selecteren ze ‘achter de koe’ de dieren die ze willen inzetten voor de fokkerij en de best passende stieren. Overigens gebruiken de veehouders van jerseystieren uitsluitend SiryX-sperma, omdat stierkalfjes van het jerseyras nauwelijks te verkopen zijn. De vaarzen en koeien waarmee ze niet verder willen fokken worden geïnsemineerd met Belgisch witblauwstieren. ‘We selecteren deze stieren op geboortegemak, maar hebben de ervaring dat de kruislingkalveren probleemloos worden geboren’, vertelt Gert-Jan. ‘We hebben nog nooit een dierenarts nodig gehad voor een verlossing.’

Stieren die op de stadsboerderij kansen kregen en krijgen zijn onder andere Orbicularis, Hayward, Maxim en Kaka. Van de Nieuw-Zeelandse stier Nucleus hebben de broers inmiddels zeven dochters aan de melk, met nog het nodige jongvee onderweg en sperma in het vat. De stier vererft op papier hoge gehalten, kwaliteitsuiers en een robuuste bouw. ‘Die verwachtingen heeft hij bij ons helemaal waargemaakt. Zijn dochters produceren voldoende melk met hoge percentages vet en eiwit en halen een gemiddelde lactatiewaarde van 107 en een gemiddeld celgetal van 25.000. Het zijn sterke, robuuste dieren met beste uiers en benen’, constateert Gert-Jan. ‘Het is niet voor niets dat we Nucleus nog steeds gebruiken.’

Van hun keuze voor het jerseyras hebben de nieuwe melkers ook nooit een dag spijt gehad. ‘Jerseys zijn sterke dieren die probleemloos produceren. Hun gevoeligheid voor melkziekte is een aandachtspunt, maar met het juiste management zijn problemen grotendeels te voorkomen’, ervaart de veehouder.

‘Mijn vader was een liefhebber van holsteinkoeien en moest best even wennen aan het idee dat wij voor een ander ras kozen’, herinnert Gert-Jan zich. ‘Maar inmiddels is hij helemaal om en beleeft hij net zoveel plezier aan de jerseykoeien als wij.’