Nieuws

Ze valt niet op, maar als je haar ziet, ligt ze altijd te herkauwen. De prestaties van Lotte 25 werden afgelopen maand bekroond met het predikaat Sterkoe 3. Daarnaast timmert ze gestaag door aan het halen van tien ton vet en eiwit.

Meer dan 45 jaar was Henry Borg boer. In Paasloo molk hij met hart en ziel zo’n 70 tot 80 koeien. Maar toen hij in maart vorig jaar 65 was geworden besloot hij dat het tijd werd om af te bouwen. Zijn dochters Astrid, Gemma en Kristien hadden geen belangstelling voor bedrijfsovername en de veehouder wilde wat meer tijd maken voor zijn tweede passie: het rijden van menwedstrijden met pony’s.

‘Eigenlijk weet ik niet zo veel over Corrie 235’, bekent melkveehouder Dennis Smit uit het noord Hollandse Hensbroek. ‘Ik heb haar pas een half jaar’, verklaart hij. Smit vertelt dat hij eerder dit jaar zijn bedrijf verkocht aan de provincie om ruimte te maken voor natuurontwikkeling en 2,5 kilometer verderop een bedrijf terugkocht van een stoppende collega. ‘In de stal met twee robots was ruimte voor 120 koeien en ik had er 95. Daarom nam ik met het bedrijf ook 25 koeien over’, legt hij uit.

Ze kregen beiden al het predicaat honderdtonner en -dankzij hoge gehaltes niet veel later- ook het predicaat tientonner. En nu zijn de 16-jarige Daisy 24 en de 15-jarige Gre 257 van de familie Bosgoed uit Denekamp ook sterkoe 3 geworden.

‘Koeien zoals Durkje 228 maken het nog plezierig om boer te zijn. Ze is een koe naar ons hart’, verklaart Jitte Ketelaar over de 15-jarige dochter van Mr. Sam die onlangs het predicaat sterkoe 3 kreeg. Radiospotjes waarin een negatief oordeel wordt geveld over hoogproductieve koeien raken de melkveehouder. ‘Dan kijk ik maar naar onze eigen koeien, waaronder de 15-jarig Durkje en dan weet ik dat dit oordeel volledig onterecht is.’

Waarom wordt de ene vaars wel oud en de andere niet? En waarom worden uier en benen van het ene dier alleen maar beter als ze ouder wordt, terwijl er bij het andere met het klimmen van de jaren slijtage in sluipt? En waarom laat de ene koe na iedere afkalving een stijging in lactatiewaarde zien waar de ander het na een mooi eerste lijst steeds meer af laat weten. Het zijn vragen die Peter Aalberts van melkveebedrijf Batenburg blijven boeien.