Meer rendement met focus op vruchtbaarheid en voeding

‘Hoe komen we structureel over de grens van 40 kilogram melk, met een optimaal saldo?’ Die vraag hield veehouders André, Rikie en zoon Thomas Mulder bezig. Samen melken ze sinds viereneenhalf jaar in het Groningse Nieuwolda 360 koeien met een rollend jaargemiddelde van 12.660 kilogram melk met 4,19 procent vet en 3,65 procent eiwit. Daarvoor boerden ze in het Gelderse Klarenbeek. ‘Daar hadden we ook altijd een redelijke productie, rond de 37 liter. Dat was met twee keer daags melken wel de max. Nu we hier robots hebben, wilden we in productie stijgen’, geeft André aan. De familie werkte al met merkertesten en Vruchtbaarheid op Maat, maar merkte dat het vee niet optimaal presteerde. De dieren werden te vet, de vruchtbaarheid liep terug en er waren te veel inseminaties nodig. Tijd voor een frisse blik. Na overleg met vruchtbaarheidscoördinator Jan Smits schakelden ze CRV’s vruchtbaarheidsspecialist Patrick Maassen in.

‘Patrick heeft onze veestapel bekeken, samen met ons doelen bepaald en een plan opgesteld’, vertelt Thomas. Vooral het voerbeleid werd onder de loep genomen. André: ‘De meeste problemen beginnen bij voeding. Bij vette koeien gaat alles moeilijker.’ Daarom krijgen de koeien aan het eind van hun lactatie nu extra eiwit via de robot, zodat ze melk blijven geven zonder te vervetten. Daarnaast is er meer ruwe celstof aan het droogstandrantsoen toegevoegd, waardoor de penswerking verbetert, de koeien makkelijker opstarten, meer vreten aan het begin van de lactatie en zo minder conditie verliezen. Dat werpt zijn vruchten af: bij de laatste melkcontrole werd geen ketose meer vastgesteld. ‘Eerder hadden we altijd wel een paar gevallen. Geen ketose betekent minder kans op cysten.’ Bovendien ligt het bedrijfsgemiddelde inmiddels al vier melkcontroles boven de 40 kilo melk met gemiddeld 167 lactatiedagen.

Een van de andere adviezen was het jongvee eerder insemineren, rond de twaalf maanden, om vervetting te voorkomen. Thomas: ‘Onze pinken groeien goed, gemiddeld een kilo per dag, en wegen met twaalf maanden zo’n 380 tot 400 kilo. Dat is het ideale gewicht.’ Die aanpassing bleek te werken. ‘Door eerder te insemineren vervetten de pinken minder, hoeven we ze niet te remmen in de voeding en zijn ze eerder aan de melk’, zegt André. ‘Dat maakt de bedrijfsvoering een stuk makkelijker, en we hebben minder jongvee nodig.’ Binnen driekwart jaar daalde het gemiddelde inseminatiegetal van 2,3 naar 2, terwijl het percentage non return steeg van 55 tot 57 procent naar 69 procent.

De samenwerking bevalt goed. ‘Het is fijn dat Patrick zegt waar het op staat’, besluit Thomas. ‘We hebben niets aan iemand die alleen vertelt hoe goed we het doen. We willen weten waar het beter kan, want alleen dan kunnen we vooruit.