Inseminatiegetal gehalveerd na vruchtbaarheidsadvies van CRV

Graskuil van eigen land vervangen door aangekocht stro, later maaien om de voederwaarde te drukken en hoogproductieve koeien vroeg in de lactatie insemineren. De adviezen die melkveehouders Jan en Marc Dijkhuizen kregen van Patrick Maassen, specialist vruchtbaarheid van CRV, voelden in eerste instantie wat tegennatuurlijk. ‘We proberen hard te melken van eigen ruwvoer’, vertelt Marc Dijkhuizen. ‘Goede graskuil hebben we genoeg. Dat vervangen door aangekocht stro leek in eerste instantie bedrijfseconomisch dan ook niet verstandig’, bekent hij. Samen met zijn vader Jan beheert Marc in het Drentse Wilhelminaoord een bedrijf met zo’n 125 koeien en 65 stuks jongvee op 77 hectare land.

Hard melken gaat de veehouders best af. Met een rollend jaargemiddelde van rond de 11.000 kg melk met 4,56% vet en 3,58% eiwit produceren de koeien veel melk met hoge gehaltes. Er leek dan ook weinig aanleiding om iets te veranderen aan het rantsoen. Toch was juist dat de sleutel voor betere resultaten, zo blijkt uit het verhaal van Marc. ‘Tot twee jaar geleden waren we niet tevreden over de vruchtbaarheid van onze dieren’, vertelt hij. ‘Bij de melkkoeien was het inseminatiegetal 3,7 en de tussenkalftijd 440 dagen. En we hadden 2,7 inseminaties nodig om pinken drachtig te krijgen.’

Om de situatie te bespreken organiseerden de veehouders overleggen met hun voeradviseur en dierenarts. Ook Patrick Maassen, specialist vruchtbaarheid bij CRV, was hierbij aanwezig. ‘De adviseurs wezen ons op de ruime conditie van de droge koeien’, herinnert Marc zich. ‘De koeien groeiden tijdens de droogstand en kalfden in een te ruime conditie af. Deze conditie verloren ze in de lactatie weer snel door de negatieve energiebalans. Het grote verval ging ten koste van de vruchtbaarheid’, analyseert hij de situatie. ‘Omdat de koeien moeilijk drachtig werden, liep de tussenkalftijd op, waardoor oudmelkte dieren zakten in productie en te veel groeiden in conditie.’

Het verschralen van het droogstandsrantsoen bleek een belangrijk onderdeel van de oplossing voor de tegenvallende vruchtbaarheid. ‘Op advies van Patrick zijn we koeien ook vroeger in de lactatie gaan insemineren’, vult Marc aan. ‘We starten nu al vanaf dag vijftig na afkalven. Het eitje dat dan vrijkomt, is al aangemaakt tijdens de droogstand en daardoor meestal van goede kwaliteit’, legt hij uit. Ook de oudere pinken bleken te ruim in conditie. Voor deze dieren maken de veehouders nu balen van wat langer gras.

De adviezen leken in eerste instantie niet allemaal even logisch, maar vader en zoon Dijkhuizen zijn blij dat ze deze hebben opgevolgd. ‘De koeien zijn constanter in conditie en dat zien we terug in de cijfers’, stelt Marc tevreden vast. ‘Het inseminatiegetal bij de melkgevende dieren is gedaald tot 1,8 en de tussenkalftijd zit nu op 405 dagen. En de pinken hoeven we gemiddeld nog maar 1,3 keer te laten insemineren voor een dracht.