‘Vorig jaar mocht ik van mijn vader op een landbouwbeurs vijf rietjes stierensperma kiezen op een ki-stand. Intussen zijn daar vijf koeien van drachtig. Voor mij moeten stieren in de eerste plaats goede producties doorgeven, gevolgd door exterieur en gezondheid. Vooral Amerikaanse lijnen spreken me aan. Dat zijn grote, open koeien met veel kracht. Als ze dan ook nog sterk beenwerk hebben en strakke, gezonde uiers, vind ik dat fenomenaal. Slechte uiergezondheid of vruchtbaarheid zijn belangrijke redenen voor afvoer. Daarom hecht ik ook belang aan deze eigenschappen. Een koe moet vooral lang meegaan.’
Winnaar kijk op keuren: 'Fokkerij zit in onze genen'
Categorie: Young CRV
‘Mijn opa boerde in de tijd van de holsteinisering. Tijdens zijn carrière kwamen de eerste holsteins op onze boerderij in Merchtem, beter bekend als De Potaerdehoeve. De holsteingenetica was toen nog niet zo ver als nu. Mijn opa verdiepte zich daarom sterk in fokkerij om het genetisch niveau van de veestapel te verbeteren. Die passie gaf hij door aan mijn vader Jos, die samen met mijn moeder Kathleen Laureys nu 140 koeien melkt op twee robots. Ik kreeg op mijn beurt de liefde voor de koeien mee van mijn vader. Als kind ging ik al mee naar keuringen en eliteveilingen. Fokkerij zit in onze genen. We zijn een echt familiebedrijf en mijn vader en ik zijn twee handen op één buik. Ik studeer nu nog voor de bachelor agro- en biotechnologie, maar keuzes maken op het bedrijf doen we samen.’
Grote koeien met veel kracht
Kijk op keuren gewonnen
‘Met die visie nam ik deel aan CRV’s veebeoordelingswedstrijd Kijk op keuren. Ik won die wedstrijd samen met een Young CRV-lid tijdens de finale op de keuring in Bogaarden. Mijn kijk op de koeien sloot blijkbaar goed aan bij die van het Italiaanse jurylid Davide Vanzetti. Tijdens de keuring lette ik goed op hoe hij de dieren rangschikte. Dat hielp denk ik. Ik ben heel blij met de prijs, een rond bord met een koe erop. Dat hangt nu boven ons bureau naast onze andere koeienprijzen. We haalden al achttien honderdtonners binnen.’
‘Boeren wil ik sowieso. Maar na mijn afstuderen werk ik waarschijnlijk eerst nog een tijd buitenshuis. In het werkveld kan ik nog veel leren. Zodra ik in het bedrijf stap, hoop ik op hetzelfde niveau verder te boeren als mijn ouders. We doen niet veel meer mee aan keuringen, maar elk jaar verkopen we tien tot vijftien vaarzen en zeven tot tien stieren aan collega-boeren. Daar krijgen we alleen maar goede reacties op. Dat geeft onze fokkerijgepassioneerde familie heel veel energie.’