Melkveehouder Tom van den Breemer vond het trekken van haarmonsters voor merkeronderzoek altijd best een gepruts. ‘Je moest het kalf vangen, met een tang haren uit het oor trekken en die dan in een zakje prutsen … Het schoot er nog weleens bij in’, bekent hij. ‘Dan kwamen we erachter dat er nog een kalf liep van een paar maanden oud waarvan nog geen merkerfokwaarde bekend was. In de opfok van zo’n kalf hadden we dan al zoveel geld gestoken dat we het maar aanhielden, ook als de merkerfokwaarde tegenviel.’
Sinds hij gebruikmaakt van oorbiopten als DNA-monster, is een kalf over het hoofd zien niet meer aan de orde. ‘Het werkt heel gemakkelijk. We knippen de oormerken in met een tang die ook direct een oorbiopt in een buisje neemt. Dat buisje doen we op de post en een paar weken later is de merkerfokwaarde automatisch bekend’, legt hij uit. ‘Simpeler kan niet. Zodra het kalf is geoormerkt, is het monster voor merkeronderzoek genomen.’