Melanie Berendsen over de Soreno’s: ‘Ze hebben het in zich om oud te worden’

Op het bedrijf in Groenlo worden 80 mrij koeien gemolken met lage kosten als bedrijfsstrategie. ‘Onze koeien zijn geen topsporters en wij zijn eigenlijk luie boeren. De koeien moeten het zelf doen’, vat Melanie kort en krachtig samen. ‘De koeien weiden bij ons zoveel mogelijk’, noemt de boerin als uitgangspunt in hun bedrijfsvoering. ‘Het afgelopen jaar hebben de koeien 250 dagen buiten gelopen, zoveel mogelijk dag en nacht in de zomer. In de herfst alleen overdag en dat duurde vorig jaar tot kort voor kerst.’ Het rantsoen bestaat in de zomer naast vers gras uit mais, in de winterperiode uit gras en mais, waarbij het rantsoen aangevuld wordt met beperkt krachtvoer. ‘In zo’n systeem selecteer je na verloop van tijd de koeien uit die hier het beste in passen. Voor ons zijn dat zeker weten de mrij-koeien.’

De Soreno’s passen heel goed in het systeem op het melkveebedrijf. De topper van het drietal is Samatha 23 die een lactatiewaarde van 110 heeft en 176 dagen in lactatie is en voorspeld uitkomt op 7.064 kilo melk met 4,62% vet en 3,65% eiwit en dat met een celgetal dat rond de 40.000 cellen/ml ligt. Haar halfzus Erika 71 kalfde rond dezelfde tijd en zit voorspeld op 6.293 kilo melk met 4,47% vet en 4,00% eiwit, met een lactatiewaarde van 103. De vaarzen zijn inmiddels weer drachtig van Edelman en Joep. ‘Van deze vaarzen gaan we straks kalveren aanhouden’, vertelt Melanie. ‘Elk jaar houden we 13 vaarskalveren aan voor de vervanging van de veestapel.’ Met een vervangingspercentage van net iets meer dan 16% zijn de melkveehouders dan ook heel scherp op de koeien die kalveren leveren om zelf op te fokken. ‘We letten sterk op eiwit. Onder de 3,80% eiwit vinden wij eigenlijk te laag. Van de 13 kalveren die we in 2022 aanhielden had het merendeel een moeder met een eiwitpercentage van 4,00% of hoger.’

De keuze voor budgetstieren past helemaal in het plaatje van lage kosten. ‘Het zijn de goedkoopste rietjes’, geeft de boerin aan. ‘Maar de budgetstieren zijn wel de jongste generatie stieren. Dan mag je verwachten dat ze genetisch gezien de beste zijn, dus ze zorgen ook nog eens voor de meeste verbetering.’ Dat geldt zeker voor de dochters van Soreno die Melanie ‘niet typisch mrij’ noemt. ‘Ze hebben wat langere benen. Mijn vader houdt meer van het mrij-type van vroeger, échte dubbeldoelkoeien. De Soreno’s stralen wat meer melk uit en zijn ook wat fanatieker in karakter.’

Een uitzondering op de regel van het budgetstier gebruik heeft de familie Berendsen overigens nog wel, geeft Melanie toe. ‘Naast proefstieren zoeken we wel heel gericht naar een pinkenstier voor de pinken.’ De kans dat Soreno nog weer aan bod komt in Groenlo is dan ook niet helemaal verkeken. ‘Als hij pinkenstier blijkt te zijn dan gebruiken we hem zeker weer.’