‘Al van kleins af aan help ik mijn vader op de boerderij. Sinds ik bij de knoppen kan komen, kan ik al melken. Ik heb meer met de koeien dan mijn drie zusjes. Maar ook de medische wereld vind ik interessant. Daarom studeer ik verpleegkunde. Hiervoor heb ik anderhalf jaar de hogere landbouwschool gedaan, maar ik miste het werken met mensen. Het idee is dat mijn vriend fulltime boer wordt en ik straks parttime meewerk naast mijn werk als verpleegkundige. Op dit moment werken onze vaders, die 48 en 54 jaar zijn, nog volledig mee. Ik werk nu naast mijn studie zoveel mogelijk op de boerderij en spring bij waar nodig. Vrijdag en zaterdag zijn mijn vaste melkavonden.’ ‘Ik werk het liefst met de koeien en ook op de boerderij vind ik de medische kant interessant. Al als kind moesten mijn ouders mij ’s nachts wakker maken zodat ik de veearts kon helpen bij een keizersnede.’
‘Ik heb veel met koeien, maar ik miste werken met mensen’
‘Wanneer mijn vriend Sybren en ik de melkveebedrijven van onze ouders gaan overnemen, weten we nog niet precies. Dat we de boerderijen gaan overnemen, is zeker. We zitten nu al regelmatig met onze ouders samen om te kijken hoe we de overname gaan invullen. Ik zit nu in maatschap met mijn ouders en Sybren met zijn ouders. Op termijn is het de bedoeling dat hij ook in maatschap komt met mijn ouders. Hoe we precies invulling gaan geven aan beide bedrijven, gaan we de aankomende tijd onderzoeken.’
Student verpleegkunde
Als piekbelaster aangewezen
‘Onze ouders laten ons vrij in hoe wij de bedrijven vorm willen gaan geven. Ze zetten ons daar echt in voorop. We kijken naar een andere melkstal, want 150 koeien melken in een 2 x 9 zij-aan-zijmelkstal duurt lang. Het is de bedoeling dat hier 150 koeien blijven lopen. Wij hebben nu zuivere mrij’s, mijn schoonouders hebben driewegkruisingskoeien. In de toekomst zal de veestapel waarschijnlijk niet helemaal zuiver mrij meer zijn. Het is ook zo wat als mijn vriend al zijn koeien weg moet doen.’ ‘Ook de stalsystemen willen we veranderen. In de stal liggen nu ligboxen met rubberen matten en daar zijn we niet weg van. We vinden ze niet toekomstbestendig. Verder moeten we zorgen dat we met mest en grond goed zitten. We zijn hier als piekbelaster aangewezen, maar uiteindelijk vallen de gevolgen daarvan mee. Er komen wel allerlei regels en daarop moeten we blijven inspelen, maar als je het qua grond goed voor elkaar hebt, dan heb je al heel wat hobbels weggehaald.’